ogólny obraz

См. также в других словарях:

• mapa — ż IV, CMs. mapie; lm D. map «płaski obraz powierzchni Ziemi (także nieba lub ciała niebieskiego) przedstawiony w zmniejszeniu za pomocą umownych znaków i odpowiedniego rzutu, czyli odwzorowania kartograficznego» Mapa komunikacyjna, lotnicza,… …   Słownik języka polskiego

• podsumować — dk IV, podsumowaćmuję, podsumowaćmujesz, podsumowaćmuj, podsumowaćował, podsumowaćowany podsumowywać ndk VIIIa, podsumowaćowuję, podsumowaćowujesz, podsumowaćowuj, podsumowaćywał, podsumowaćywany 1. «dodać do siebie kilka liczb (zwykle napisanych …   Słownik języka polskiego

• przeglądowy — 1. «dotyczący przeglądu lustracji, kontroli» Urządzenie przeglądowe. 2. «związany z przeglądem seryjnym pokazem czegoś, wchodzący w skład jakiegoś zestawienia, zbioru, będący przeglądem czegoś» Artykuły przeglądowe w prasie. ∆ Mapa przeglądowa… …   Słownik języka polskiego

• usterka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. usterkarce; lm D. usterkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieduży błąd w wykonaniu czegoś, niewłaściwy kształt, wygląd, postać, jakość itp. jakiegoś elementu wpływające na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• abstrakcja — ż I, DCMs. abstrakcjacji; lm D. abstrakcjacji (abstrakcjacyj) 1. «pogląd lub twierdzenie nie oparte na faktach, nie odpowiadające rzeczywistości, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń; pomysł nie do urzeczywistnienia» Operować… …   Słownik języka polskiego

• przedstawienie — n I 1. rzecz. od przedstawić. 2. lm D. przedstawienieeń «widowisko teatralne, kukiełkowe» W teatrze odwołano przedstawienie z powodu choroby aktora. ◊ pot. Robić przedstawienie (przedstawienia) «zachowując się niewłaściwie, zwracać na siebie… …   Słownik języka polskiego

• tonacja — ż I, DCMs. tonacjacji; lm D. tonacjacji (tonacjacyj) 1. muz. «związki harmoniczne i melodyczne w utworze muzycznym, opartym na materiale dźwiękowym określonej gamy» Tonacja minorowa, majorowa. Symfonia w tonacji G dur, fis moll. 2. szt. «zespół… …   Słownik języka polskiego

• weduta — ż IV, CMs. wedutaucie; lm D. wedutaut szt. «obraz, rysunek, sztych przedstawiający ogólny widok miasta lub jego fragment» ‹z wł.› …   Słownik języka polskiego

• widok — m III, D. u, N. widokkiem; lm M. i 1. «widziana przestrzeń, fragment przestrzeni zapełnionej szczegółami; krajobraz, pejzaż» Urozmaicony, malowniczy, bajeczny, zachwycający widok. Widok ogólny miasta. Widok z balkonu, z mostu. Pokój z widokiem na …   Słownik języka polskiego

• przedstawienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przedstawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przedstawienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przedstawienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• widok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} widziany z pewnego miejsca fragment przestrzeni, krajobrazu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bajeczny, cudowny, daleki, ładny, malowniczy, niezwykły,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień